امام خمینی: آقای صدوقی نور چشم من است

عالمان برجسته و مبارزی قبل و بعد از انقلاب مجاهدتهای بسیاری کردند تا انقلاب به ثمر نشسته و به حیات طیبۀ خویش ادامه دهد. روایت زندگی این بزرگواران علاوه بر حفظ میراث تاریخی و دینی ما به خوبی میتواند راهنمای طلاب در مسیر طلبگی و علمی خویش باشد. یکی از این علما، آیتالله صدوقی است.
عالمی که محور پرگار حرکتهای انقلابی، مردمی و اجتماعی یزد بود. این محوریت به حدی میرسد که وقتی رهبر انقلاب پس از اتمام تبعید وارد یزد میشوند، فضای آنجا را اینگونه توصیف میکنند: «وقتی از تبعید خلاص شدیم به یزد که رسیدم، دیدم انگار یزد یک کشوری دیگری است که فرمانروایش آیتالله صدوقی هست و تمام امور مردم را ایشان اداره میکنند. درحالی که شهربانی و فرمانداری طاغوتی بود.»
او با شجاعتی کمنظیر در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و مبارزاتی حرف اول را میزد. نقل شده شهربانی یزد نیز وقتی به ایشان میرسید احترام میگذاشت. او مانند پدری دلسوز و مهربان شب و روز نمیشناخت. آنچنان برای مردم کار و تلاش میکرد که اگر کسی با مشکلی مواجه میشد او را به منزل ایشان راهنمایی میکردند.

سید مجتبی سیادت، کارگردان و مستندساز قمی در پی معرفی و روایت زندگی این عالم خستگیناپذیر و مجاهد به بیداران جویای حقیقت تلاش کرد تا مستندی جامع دربارۀ شخصیت او بسازد. با تلاشهای تولید سیادت و تیمش مستند «محرمان محراب» تمام میشود. این مستند به دنبال پرداختن به زندگینامۀ شهدای محراب است. یکی از مهمترین قسمتهای این مستند به روایت زندگینامۀ آیتالله شهید محمد صدوقی اختصاص دارد.
«محرمان محراب» به دنبال ارائۀ تصویری جامع از زندگی آیتالله محمد صدوقی به مخاطب است. به نظر نگارنده در این امر موفق بوده و توانسته است تصویری کامل از مجاهدتهای او، از جمله فعالیتهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و معنوی را به مخاطب خود ارائه کند.
آیتالله صدوقی در کلام امامین انقلاب
با مراجعه به سخن برخی بزرگان دربارۀ این عالم ربانی ابعاد او بیش از پیش برای ما روشن خواهد شد. برای مثال امام خمینی(ره) دربارۀ این عالم مجاهد چنین فرمودند: «آقای صدوقی نور چشم من است و ما به شمار انگشت، چنین روحانیونی داریم. ایشان در انقلاب اسلامی نقش اساسی داشته و میتوانم بگویم که محور این انقلاب بوده است.»
همچنین آیتالله خامنهای چنین میفرمایند: این عالم ربانی یکی از ارکان اسلام و بانیان انقلاب اسلامی ایران بود. دفتر انقلاب را که ورق بزنیم، شهید بهشتی پس از شهادت این عالم ربانی میگوید: ما هر کاری که میخواستیم در سطح مملکت انجام دهیم، ابتدا با حضرت آیتالله صدوقی مشورت میکردیم و اگر ایشان موافق بودند، آن را در سطح مملکت به اجرا درمی آوردیم.

این عالم ربانی سرانجام در 11 تیر سال 1361، در محراب عبادت به تأسی از امیرالمومنین (ع) دعوت معشوق خود را لبیک گفت. این عالم فرزانه پس از نماز مسجد ملااسماعیل را ترک کرد و در حال پوشیدن کفشهایش بود که جوانی از پشت سر، گردن ایشان را محکم گرفت. ولی هنگامی که خواستند این مهاجم را از امام جمعه جدا کنند، انفجار مهیبی رخ داد. پیکر مطهر این مجاهد الهی در مسجد روشهٔ محمدیه یزد به خاک سپرده شد.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟
ارسال دیدگاه